Training van CCAP leiders

De CCAP (Church of Central Africa Presbyterian) heeft een hele mooie boerderij / trainingscentrum net buiten Zomba. Graag willen we van hun faciliteiten gebruik maken en daarom zijn we het contact aan het opbouwen. Daarvoor ben ik naar het hoofdkantoor van de CCAP geweest om te overleggen. Eerst zijn we door onze vriend (vroegere leider van de CCAP-synode) geintroduceerd aan de voorzitter van de CCAP ontwikkelings-sectie. Dat is zijn schoondochter, dus dat was een kort lijntje...

Overigens kom je in Malawi zonder netwerken niet ver, dat is dus iets waar we bewust tijd in steken en ook wel van genieten van het maken van contacten en nieuwe vriendschappen.

Op het hoofdkantoor kreeg ik te horen dat ze wel FGW toepassen maar dat de mensen die vroeger getraind zijn van baan zijn veranderd en dat die kennis binnen de organisatie dus erg afgenomen is. Tijd voor een nieuwe training, ook omdat een donor van één van de projecten had gezien dat de standaards van het werk wel wat omhoog konden.

Eerst heb ik ze meegenomen naar het hoofdkantoor van de CCAP en daarna zijn we samen naar het trainingscentrum van Crown geweest om hun de velden te laten zien en te spreken met de lokale medewerker die zelf al 12 jaar FGW toepast met groot succes.

Daarna heb ik een driedaagse training gegeven aan deze leiders zodat zij in hun projecten de mensen kunnen trainen. Het was leuk om te doen en zo de relatie verder op te bouwen. Grappig is dat als je een training geeft over compost maken er toch mensen zijn die in een pak op komen dagen...  Dat is typisch Malawiaans hebben we gezien, in Mozambique gaan de mensen veel minder formeel gekleed voor trainingen.

Het was een goede tijd met veel input vanuit de bijbel en vanuit de praktijk over hoe FGW kan worden geintergreerd en toegepast in hun leven.

Het was ook wel anders om niet direct de doelgroep te hebben maar de mensen die een baan hebben om de boeren op het platteland verder te helpen. Een boer heeft belangstelling of niet. Als die dat niet heeft dan komt die gewoon niet meer  naar de training. Als die wel belangstelling heeft dan komen ze en zijn ze een en al oor.

Deze mensen hebben een baan, en het is natuurlijk interesant om naar een traing te gaan maar het is moeilijker om de echte belangstelling te bepalen. Omdat zij nu de sleutel zijn om de boeren op het platteland uit de armoede te helpen heb ik dus ook veel gewezen op de verantwoordelijkheid die ze hebben en heb ik uitgelegd dat de houding waarmee zij werken veel invloed heeft op het succes van hun werk.

Al met al waren het mooie dagen en was het leuk om deze mensen beter te leren kennen en bidden we voor een goede samenwerking waarin God dienen centraal staat.