Naar
Mozambique
Afgelopen week ben ik naar Mozambique afgereisd
om een opening bij te wonen van een loods, kantoor en kleuterschool van
Espanor.
Eerst de visa geregeld wat al twee dagen heeft
gekost, in ieder geval moest ik twee keer naar het consulaat van Mozambique.
Daarna s’morgens om 5.00 uur in de auto om op
tijd te zijn voor de start van het programma. Eerst anderhalf uur rijden en
daarna de grens over, wat redelijk soepel verliep.
Na aankomst waren we een van de eersten en
konden zo gelijk iedereen makelijk leren kennen. Nadat de District Commisioner
(Ongeveer een positie als de commisaris van de Koningin) er was, zijn we 75 km
over de zandweg gegaan om naar het veld te gaan. Mozambique is groot en het
gebied Milange is redelijk dichtbevolkt en daarom zijn de grotere velden verder
van de stad verwijderd.
Het was mooi om te zien dat boeren dezelfde
training krijgen die wij ook geven. Het was bemoedigend om te horen hoeveel
mensen zijn getraind en dat het werk in clubs gebeurd die niet bestaan omdat er
geld uitgedeeld wordt maar omdat men geintereseerd is in deze landbouw methode.
Na de openingsceremonies en een
bijbeloverdenking die geleid werdt door Billy, onze vriend en collega (ik was
met hem mee...) was er nog lunch en konden we weer twee en een half uur terug
hobbelen over de zandweg. Deze keer was ik , in tegenstelling tot de heenweg, niet
vast komen te zitten in de blubber.
De volgende dag was de opening van het kantoor
met een computer lokaal voor IT-lessen. Vervolgens ook de kleuterschool. Het is
mooi om zoveel investeringen te zien in de toekomst van deze kinderen, maar
toch heb ik er altijd gemengde gevloelens over; waarom nou deze kinderen wel
een hoge (bijna westerse) standaard van onderwijs geven? Dat terwijl in de lokale
scholen er nog zoveel stappen te zetten zijn die op heel veel meer kinderen impact
zou kunnen maken.
In ieder geval was het mooi om te horen dat
Espanor veel doet met vrijwilligers die met hun hart hun eigen gemeenschap wil
dienen. Het is prijzenswaardig dat Espanor deze vrijwilligers traint en
stimuleert om zich in te zetten.
Kortom het was een bemoediging om te zien wat er
gebeurt. Farming Gods Way wordt in veel Afrikaanse landen toegepast en we hopen
en bidden dat het deze landen verder mag helpen in hun ontwikkeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten